ทำให้หนูได้เกิดการเรียนรู้ด้วยนเองและทำให้มีประสบกรณ์มากขึ้น และการเรียนที่ดีนั่นเป็นการที่เราได้ฝึกประสบการณ์ด้วยนเองค่ะ
ประวัติส่วนตัวของฉัน
ชื่อ นางสาวศิริพร ปานกลาง เอกคอมพิวเตอร์ศึกษาปีที่ 3 รหัส 494146026 มีพี่น้อง 4 คนฉันเองเป็นคนสุดท้อง มีความภูมิใจยิ่งที่ได้เรียนในสถาบันราชภัฏหมู่บ้านจอมบึงแห่งนี้ค่ะ
****.......ลูกใครหว้าน่ารักจัง......****
ทำไมเดือนกุมภาพันธ์
ที่เดือนกุมภาพันธ์มี 28 หรือ 29 วัน เป็นเพราะว่า การนับปฏิทินระบบของโรมันซึ่งเดือนนี้ใช้กันอย่างสากล แต่เดิมมีทั้งหมดแค่ 10 เดือน ตั้งแต่มีนาคมถึงธันวาคม ทำให้ยังมีวันเหลืออยู่อีก 60 วัน เลยมีการเพิ่มเดือนขึ้นมาอีก 2 เดือน คือ มกราคมและกุมภาพันธ์ ดังนั้นเศษวันจึงไปตกอยู่ที่เดือนกุมภาพันธ์ ซึ่งเป็นเดือนสุดท้ายตามระเบียบ แต่จู่ ๆ พระเจ้าจูเลียส ซีซ่าร์ก็กลับกำหนดให้เดือนมกราคมเป็นเดือนหนึ่งซะงั้น ถึงมันจะกลายเป็นเรื่องประดักประเดิก
รูปนิ่มเอง
การเขียนภาพการ์ตูน
การเขียนภาพการ์ตูนเป็นสื่ออีกประเภทหนึ่งที่เป็นสื่อในการเรียนการสอน และยังเป็นสื่อที่ช่วยให้ผู้เรียนเกิดจิตนาการได้อย่างสร้างสรรค์
เรื่องเจ้ายักษ์
ทันทีที่เข้าบ้านยักษ์ตนนั่นก็เริ่มกล่าวว่า"นายๆมีอะไรให้ข้าฯทำบ้าง ชายัดฟืนได้มอบหมายงานให้ยักษ์ไปทำความสะอาดบ้านที่รกรุกรัง ตัวเองก็กระหยิ่มใจที่ได้พักขณะที่เขากำลังเอนตัวลงงืบก็ได้ยินเสียงชัดเจนดังข้างหูว่า"นายข้าฯทำความสะอาดเสร็จแล้วมีอะไรให้ข้าฯทำอีก"ชายนายตัดฟืนกวาดสายตาไปมองรอบๆบ้านอย่างไม่เชื่อว่าสายตัวเองบ้านสะอาดหมดจดอยางไม่มีที่ติ เหงื่อเม็ดโป้งผุดขึ้นเต็มหน้าผากเขาแก้ปัญหาจากนั่นเขาได้ให้นายยักษ์ไปตัดฟืนที่เขาทำค้างไว้เป็นงานชิ้นใหญ่พอให้เขาพอมีเวลา จากนั่นชายตัดฟืนได้ไปปรึกษาทานผู้รู้ประจำหมู่บ้านหลังจากฟังคำแนะนำชายตัดฟืนได้กลับถึงบ้าน เจ้ายักษ์เสร็จงานผ่าฟืนพอดี
นายผมผ่าฟืนเสร็จแล้วนายมีอะไรให้ผมทำอีก นำเสียงของเจ้ายักษ์ส่อเลสนัยว่ามันจะได้กินนายตัดฟืนเป็นอาหารแน่ๆชายตัดฟืนเริ่มทำมแผมทันทีเขาส่งให้ยักษ์พาตนไปยังต้นไม้สูงกลางป่า ร ต้นไม้นั่นเขาส่งให้เจ้ายักษ์ใช้ลิดกิ่ง ลิดใบอกจนหมด ต้นไม้สูงต้นนี้จึงดูเหมือนเสาโล้นๆนับจากนี้ไป ชายตัดฟืนกล่าวว่า เมื่อใดที่เจ้ายืนอยู่ที่โค้นต้นไม้งานของเจ้าคือให้ปืนขึ้นไปจนสุดปลายยอดไม้ งานของเจ้าคือปืนลงมายังโค้นต้นไม้คำสั่งสองคำนี้ทำให้เจ้ายักษ์ทำงานเป็นวงจรอันไม่รู้จบ ผลก็คือเมื่อใด ที่ชายตัดฟืนมีงานให้ทำ เขาก็เรียกเจ้ายักษ์มาใช้ ครันเมื่องานเสร็จสิ้นลงเขาก็ใช้ให้เจ้ายักษ์ไปเป็นต้นไม้
ยักษ์วิเศษตนนี้ก็คือความคิดของมนุษย์นั่นเอง ใช่หรือที่ความคิดของมนุษย์เป็นสิ่งที่ความสามารถสูง เป็นสิ่งที่เร็วยิ่ง แต่บอยครั้งที่เราพบเพราะความคิดนี้แหละกลับมาเล่นงานมนุษย์เสียเองบางคนคิดมากจนบั่นทอนสุภาพ บางถึงกลับจบชีวิตตนเองด้วยซ้ำ ก็เพาระเจ้าความคิดนี้เอง ต้นไม้ในนิทานเรื่องนี้ก็คือลมหายใจเรานั่นเอง ซึ่งจะเดินทางขึ้นลง จากปอดขึ้นสู่จมูกลงสู่ปอดเท่านั่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น